driftbui, adem inhouden en blauw aanlopen

Driftbui, adem inhouden en blauw aanlopen:

Vraag: Vraag van een oppasoma: mijn kleindochter 15 oktober wordt zij 2 jaar is ontzettend driftig zij wordt soms zo boos dat zij heel lang haar adem inhoudt dat zij helemaal blauw aanloopt als zij begint te huilen omdat zij iets niet mag probeer ik haar meteen af te leiden uit angst dat zij blauw aanloopt en ik in paniek raak wat is de beste manier om hiermee om te gaan.

hoe denk ik nu over scouting

Na mijn vrijwillergers werk bij de scouting voor school ben ik er blijven hangen. Ik vond het zo leuk dat ik er nu vrijwillergerswerk doe op zaterdagochtend. Ik geef nu leiding aan de welpen dit zijn kinderen van 7 t/m 9 jaar. Dit vind ik heel leuk om te doen. Op de scouting heb je veel kinderen met problemen zoals ADHD maar ondanks dat is het heel leuk om leiding te geven aan deze kinderen.

hoe lang slapen?

Slapen
Een kind slaapt voldoende als het s’ morgens spontaan of gemakkelijk wakker wordt. Onvoldoende nachtrust kan van invloed zijn op het gedrag en het humeur. De slaapbehoefte verschilt per persoon. Er zijn korte en er zijn lange slapers. Er is wel een gemiddelde slaapduur per etmaal aan te geven:
Zuigelingen ( 0-1 jaar): 16 uur
Peuters (1-4jaar): 12 uur
Schoolkinderen (4 – 12 jaar): 10 – 11 uur
Adolescenten en volwassenen: 8 uur

Zuigelingen

De eerste levensweken is er nog geen slaap - waak ritme. Na enkele maanden wordt de slaap dieper en de periode van wakker zijn langer. Veel kinderen kunnen pas de nacht doorslapen als ze ongeveer 3 maanden oud zijn. Rond de leeftijd van 9 maanden verandert het slaappatroon. Het gaat steeds meer op een volwassen slaappatroon met een non-rem en een rem slaap lijken. Op deze leeftijd kan het voorkomen dat kinderen s’ nachts huilend wakker worden als gevolg van de nieuwe slaapcycli, waarbij diepe slaap wordt afgewisseld met onrustige lichte slaap. Ook gaan kinderen vanaf deze leeftijd dromen om de indrukken van overdag te verwerken.Slaapproblemen komen nogal eens voor bij de overgang naar een nieuwe fase in de slaapontwikkeling. Verstoring van het slaappatroon kan leiden tot extreem huilgedrag.

Peuters

Tot 3 jaar slapen de meeste kinderen nog een keer overdag. Dit zorgt voor een rustmoment zonder prikkels. De meeste peuters worden s’ nachts een keer wakker. Dat komt omdat peuters nog niet de diepste slaapfase in hun slaapcycli hebben waardoor ze gemakkelijk wakker worden. Nachtmerries komen veel voor bij kinderen tussen de 1 en 5 jaar.Als er slaapproblemen zijn is het de taak van de JGZ om samen met ouders te kijken wat er speelt bij het kind en het gezin en te zoeken naar de oplossing die bij het kind en zijn ouders past. Een aantal algemene adviezen die je aan ouders kunt geven bij slaapproblemen:
Zorg voor vaste slaaprituelen en een vaste bedtijd.
Geef het kind duidelijkheid en rust.
Blijf als ouder rustig, boos worden help niet.
Laat, indien mogelijk, het kind samen met ander gezinslid op één kamer slapen.
Heb aandacht voor het slaapgebrek van de ouder. De combinatie vermoeide ouder en koppige peuter is niet ideaal.
Kinderen van 4 – 12 jaar

Er is sprake van slaapproblemen als het kind moeite heeft om in te slapen (duurt langer dan een half uur), door te slapen (minimaal drie keer per nacht langer dan 20 minuten wakker zijn), overmatig slaapt of slaperig is en abnormaal slaapgedrag vertoont (zoals slaapwandelen, bonken) en het slaap-waakritme van het kind ineens verschuift. Er kunnen verschillende oorzaken zijn voor het onstaan van slaapproblemen op deze leeftijd. Fysieke oorzaken zijn zeldzaam. Vaker speelt angst, reëel of niet, een rol bij de slaapproblemen. Ook het meemaken van iets traumatisch of een ingrijpende wijziging in het leven van het kind kan slaapproblemen veroorzaken. Ouders zijn de eersten die het kind kunnen helpen deze te overwinnen. Zij kunnen zorgen voor een vertrouwd slaapritueel en een veilige slaapplek. Verder is het van belang te achterhalen welke rol de ouders hebben bij het slaapprobleem. Zo kunnen ouders onbedoeld hun kind belonen als het niet kan slapen door het kind naar beneden te laten komen, iets te drinken te geven enz.

hoe ga je op met een kindje dat niet wil slapen omdat hij naar groep 2 gaat?

vraag van ouders:
Zoon wil niet slapen omdat hij naar groep 2 gaat:

onze zoon is net 5 geworden en gaat na de zomer naar groep 2. Hij sliep altijd prima in en ook door, maar sinds 2 weken gaat hij niet meer ontspannen naar bed. Hij begint meteen dat hij niet naar groep 2 wil. Door door te vragen ben ik erachter gekomen dat hij er wel naar toe wil, maar het spannend vindt omdat hij nog niet weet wie zijn juf wordt en welke kindjes hij straks kent. In onze kalender heb ik uitgetekend wanneer hij antwoord krijgt (n.l. de donderdag voor de vakantie, nu dus over 3 weken) en als hij overdag erover wil praten mag hij naar de kalender vragen. 2 dagen heeft dit goed gewerkt, maar nu komt er al een boze droom bij, spierpijn etc.. Ik wil zijn "angst" graag serieus nemen, maar we worden er zo langzamerhand wel een beetje moe van, en hij ook, want hij slaapt natuurlijk veel te laat in! Kan het zo zijn dat zijn denkmechanisme op gang is? en wij moeten leren hoe hiermee om te gaan?

omgaan met ingrijpende gebeurtenissen.

Als je werkt met kinderen, dan geeft dit stukje meer inzicht in het omgaan met kinderen bij ingrijpende levensgebeurtenissen. Wat zijn ingrijpende levensgebeurtenissen voor kinderen en welk effect hebben deze op hun leven?
Rouw en verlies
jonge kinderen zijn nog niet in staat om de volheid van verlies te ervaren en te rouwen, en om de dood te begrijpen. Misverstanden en foutieve stellingen zijn:
kinderen die te veel huilen zijn labiel.
Kinderen die een rouwproces hebben ondergaan worden later labiele volwassenen.
het rouwen van een kind verloopt in voorspelbare fasen.
kinderen rouwen slechts een korte tijd.
Kinderen horen niet lang verdrietig te zijn.
Kinderen mogen niks merken van het verdriet van hun ouders.
Wanneer je een peuter begeleid terwijl de peuter zit in een fase van een ingrijpende gebeurtenis (rouw, verlies, echtscheiding, verhuizing), moet je weten dat een jong kind niet lange tijd aaneengesloten met verdriet bezig kan zijn. Een peuter kan het ene moment opgaan in zijn spel en het andere moment in een verdrietige bui zijn. Doordat de fase waarin het kind verdriet heeft niet aaneengesloten is, kan het kind zich na lange tijd weer verdrietig tonen. Als volwassene is het belangrijk om je hiervan bewust te zijn. Bewustwording van dit feit helpt om hierop begrijpend te reageren. Een kind kan het verlies (of ingrijpende gebeurtenis) gaan herbeleven, wanneer de kinderen emotioneel en cognitief gezien weer in een nieuwe fase ingaan. Ook hiervan moet je je als ouder of begeleider bewust zijn, zodat je weet wat je kunt verwachten. Zodoende ben je beter in staat hierop in te spelen. Een kind gaat nu eenmaal niet hetzelfde met verdriet om als een volwassene.Een duidelijke en eerlijke uitleg over de reden van de ingrijpende gebeurtenis, op een niveau waarop het kind het op dat moment kan begrijpen, is belangrijk. Kinderen kunnen niet alles begrijpen maar hebben wel recht op een goede uitleg. Het gebeurt vaak dat ouders, begeleiders en omgeving het kind wil beschermen tegen de pijn. Maar kinderen hebben voelsprieten en weten dondersgoed dat er iets aan de hand is. Door niet eerlijk met de gevoelens van het kind om te gaan, en hier geen extra tijd in te investeren, kan de relatie tussen ouders of begeleiders geschaad worden. Wat vertel je wanneer iemand gestorven is? Je kunt bijvoorbeeld vertellen dat iemand die overleden is, niets meer voelt.
Echtscheiding
Voor kinderen is het erg naar om te maken te krijgen met een scheiding. Het is namelijk voor hen heel onrealistisch om te beseffen dat de ouders écht niet meer bijelkaar komen. Dat ze blijven hopen/verwachten dat ouders weer bij elkaar komen is een fase die lang kan duren. Meer als in een verliessituatie doen kinderen hun best om hun verdriet te verbergen. Een echtscheiding brengt ook rouw teweeg, maar het kan zijn dat de ouder waarbij het kind blijft, het te druk heeft met zijn eigen sores. Wel is er wat betreft rouw bij scheiding vaak sprake van ontkenning bij kinderen: ze hopen immers nog dat de ouders weer bij elkaar komen. Het zorgt hoe dan ook voor een onveilig gevoel bij kinderen: ze zijn bang dat de andere ouder er misschien ook vandoor gaat. Dus is het belangrijk om open te staan voor hun gevoel en om hierover te praten.
Wat weten peuters over de dood?
Peuters begrijpen de dood nog niet. Ze zitten nog in de fase waarin ze magisch denken, dus het is voor hen niet mogelijk om een concreet beeld van sterven te hebben. Ze willen het een plaats geven in hun fantasie. De dood is voor een jong kind niet iets onherroepelijks, maar iets tijdelijks. In hun spel uiten ze graag de emoties waarmee ze zitten. Het is dus belangrijk dat kinderen voldoende de gelegenheid krijgen om lekker thuis in hun veilige omgeving tot spel te komen.
Verwerken van verlies
Kinderen voelen heel goed aan dat de ouders thuis ook anders zijn door het verlies. Hoewel ze de gebeurtenis een plaatsje in hun fantasie geven, moet je als ouder/begeleider niet denken dat ze er niet door geraakt zijn. Als volwassene help je kinderen niet door hen te beschermen van pijn. Om te bevatten wat er nu aan de hand is, wat dit nu precies voor hen betekent moeten ze door de ouders en/of begeleiders juist geïnformeerd worden.
Het belang van spel
Kinderen verwerken hun belevenissen en ervaringen in spel: ze spelen de ervaring na door middel van bijvoorbeeld knuffels of poppen. Het is heel goed om hiertoe gelegenheid te geven. Verder is het goed om te investeren in fysieke en mentale ontwikkeling. Zo verschaf je een jong kind de mogelijkheden om zich verder te ontwikkelen naar het worden van een zelfstandig persoontje. Wanneer je door de ingrijpende gebeurtenis moeilijk contact kunt maken met een kind, dan kun je extra tijd vrijmaken om het kind lekker te masseren en te praten over koetjes en kalfjes, liedjes te zingen, versjes voor te lezen. Het is nu belangrijk om te bouwen aan positieve ervaringen.